اتو یا اطو یکی از وسایل خانگی است که برای صاف کردن پارچه پس از خشکشدن آنها، استفاده میشود. اتوکشی بیشتر تنها برای نمود زیباتر دادن به پوشاک و پارچهها انجام میشود ولی در عین حال بهخاطر دمای بالای فلز کف اتو، باکتری های روی پوشاک نیز کشته میشوند که این به بهداشت لباس کمک میکند. اتو کشیدن دستمالهای جیبی یا دستمالهای آشپزخانه میتوانند به بهداشت کمک نماید. اتو در طی سالیان دراز از یک وسیله ساده فلزی که خیلی سنگین و استفاده از آن سخت بوده تکامل یافته است. البته گاهی اتوهای شیشه ای یا از جنس سایر مواد هم ساخته می شد. پیش از اینکه خشک کن های گرمایی اختراع بشوند، اتو وظیفه حشک کردن را هم برعهده داشت. میکروب ها و باکتری های موجود در لباس را می کشت و کپک را رفع می کرد. در حال حاضر بیش تر اتوهای مدرن از فلز و پلاستیک ساخته می شوند و چند ویژگی مانند بخار، کنترل دما و خاموش کننده خودکار دارند. از انواع اتو می توان به اتوی خشک یا معمولی، اتویبخار، اتوی پرسی و ... اشاره کرد. بیش تر اتوهای امروزی بدنه پلاستیکی دارند و سوراخ های بیش تر کف که اجازه عبور بیش تر بخار را می دهد از مزایای اتوی خوب محسوب می شوند.