بلوک هبلکس که یکی از مصالح ساختمانی نوین به شمار می آید در واقع نوعی بتن گازی سبک با ساختار متخلخل است. هبلکس در سال 1924، توسط اریکسون معماری سوئدی ابداع و در دهه 50 شمسی به ایران وارد شد. هبلکس نام تجاری این نوع از مصالح ساختمانیست و در ایران به این اسم شناخته می شود.امروزه بلوک هبلکس به عنوان یکی از مصالح سبک در صنعت ساختمان رواج بسیار دارد.
مزایا
- سبک: هبلکس نسبت به سایر مصالح ساختمانی بسیار سبک می باشد که مزایایی جانبی بسیاری را به دنبال دارد.
- مقاوم و بادوام: بلوک هبلکس در شرایط اقلیمی متفاوت و به مدتهای طولانی استفاده شده است ولی تاکنون گزارشی از تحلیل این نوع از مصالح دیده نشده است.
- سهولت اجرا: سرعت اجرای بلوک های هبلکس تا سه برابر دیگر مصالح ساختمانی مانند آجر و بلوک است.
- مقرون به صرفه: سرعت و سهولت در اجرای هبلکس، موجب کاهش هزینه های نیروهای اجرایی می شود، علاوه بر آن استفاده از این کالا، تا 75 درصد از میزان مصرف ملات و تا 12 درصد از مصرف فولاد را کاهش می دهد. به علت سبک بودن این کالا، در هزینه های حمل و نقل نیز کاهش قابل ملاحظه ایی ایجاد می شود.
- کاهش وزن ساختمان: بلوک هبلکس به علت سبک بودن نسبت به سایر مصالح ساختمانی، توانایی کاهش 20 درصد از وزن ساختمان را دارد.
- افزایش مقاومت بنا در برابر زلزله: بلوک سبک هبلکس، به علت کاهش بار مرده ساختمان، از نیروی وارده به سازه در اثر شتاب زلزله می کاهد.
- عایق بودن: بلوک سبک بتنی در برابر گرما و سرما عایق است و می تواند تا 70 درصد در انرژی های گرمایشی و سرمایشی ساختمان صرفه جویی کند.
- مصرف کمتر انرژی: مصرف انرژی در فرآیند تولید بلوک هبلکس، یک چهارم مصالح ساختمانی سنتی است.
- آسیب کمتر زیست محیطی: مواد تشکیل دهنده هبلکس، قابل بازیافت بوده و شامل ماسه سیلیسی، آهک، سیمان، پودر آلومینیوم و آب می باشد، همچنین ساخت این نوع از مصالح، از تبدیل شدن خاک های طبیعی و قابل کشت به مصالح ساختمانی جلوگیری می کند.
- قابلیت استفاده در هر نوع شرایط اقلیمی: گستره ی ساخت و استفاده از بلوک هبلکس در بیشتر مناطق اقلیمی و قاره ایی دیده می شود.